Kominiarz Aureliusz był lubiany przez wszystkich mieszkańców swojego miasteczka. Wszyscy wierzyli, że jego widok przynosi im szczęście, a życzenia się spełniają. Niestety sam Aureliusz nie był szczęśliwy. Nikt nie mógł spełnić jego życzeń, a sam sobie nie mógł złapać „na szczęście” guzika od munduru.

Pewnego dnia podczas pracy smutny i zamyślony Aureliusz wpadł do komina. Ku swojemu zaskoczeniu Aureliusz spostrzegł, że komin w środku był bardzo szeroki i głęboki tak, że nie było widać jego końca, a on sam unosił się w powietrzu i powoli opadał jak na spadochronie…

Kominiarz Aureliusz w ten oto niezwykły sposób odkryje światy Sadziaków, Popielaków i Dymiaków z którymi się zaprzyjaźni i odkryje własne szczęście. Dzięki podróży po tych niezwykłych krainach zaczęły spełniać się jego marzenia, a napotkanym ludziom życzliwie i szczerze odpowiadał na uśmiechy, życząc im, aby skryte marzenia im także się spełniły.